۰۷
ارديبهشت
عجیب است
همچون نقاشی هستیم که در خواب اثری می سازیم و
صبح که برمیخیزیم با خود می اندیشیم که چه کسی این اثر را در اتاق من جا نهاده است.
گاه این تصویر چنان زیباست که زود قبول میکنیم اثر بجا مانده متعلق به من است و شایستگی این هدیه یا شاید معجزه رو دارم و دیگر چه فرقی می کند که چه کسی آنرا اینجا جا گذاشته ;)
و گاه اثز آنقدر آشفته و نازیباست که ایمان داریم هیچ ارتباطی با من ندارد و عمدا آن را پیش من جا گذاشته اند تا به من آسیب برسانند :O
...
و عجیبش آنجاست که میفهمی هر دو اثر به درستی و به دقت کار دستان و ذهن توست
