وصال توام آرزوست

عشقبازی کردن با تو ای آرام من

چه آسان و شیرین است

و من  تو را به عشق دنیایی  نمی فروشم

کاش مرا از جنس  بی جفت خویش می آفریدی

یگانه و تنها.

آرامم

مرا جرات  با تو بودن بخش

 جرات با تو ماندن .

در ترنم اشک های خویش همچون همیشه تو را جستجو می کنم

تو را که هق هق گریه های شبانه ام

بهانه ی توست

مرا دیوانه کردی و جنونم را چرا در این کویر تنهایی ها

رها کردی و مرا با خود نبردی

تحمل من مگر چقدر می توانست فراخ باشد

که بی تو تاب آورد

و تو که شیفتگی را در من دیدی

چگونه جنونم را نادیده گرفتی

جنونی که مرا  بارها  در اثبات شیفتگی خویش

بی آبرو کرده بود

و کنون که مرا نظاره گری

و اشک های مرا می شماری

به من بگو که این فراق کجا  پایانی  دارد

که وصال توام آرزوست.