شیفتگی

گاه چهره می نمایی

در میان خانواده ام

در میان همسایه های دیوار به دیوار خانه ی دلم

در میان صمیمیت های دوستانه هایم

و چه زلال می بینمت

و گاه

چه سرگردانم

در میان این همه چهره هایی که غریب اند با من

و شاید گاهی حتی با تو.

من شیفته ی توام

شیفته ی تو و تمام لحظه های ظهورت در دنیای خاکی من

وقتی که به قدر یک آسمان

پایین می آیی و در کنارم

زانو به زانویم می نشینی

شیفته ی توام  وقتی روی چمن های هر روز گذرم

خنکای تو را حس می کنم

من شیفته ی چشمک زدن های تو از لابلای تکه ابرهای گل کلمی ام

من شیفته ی  توام

و هزاران نگاه آسمانی تو

وقتی که چشم خوابم التماس تو را دارد

من دیوانه ی توام

دیوانه ی لمس تو

در زیر پوست ثانیه های زندگیم

در تمام بودن و ماندنم

در تمام شیفتگی و دیوانگی ام.