سنگ صبور
جمعه, ۱ آبان ۱۳۹۴، ۰۲:۵۰ ب.ظ
روی نزدیکانت حساب میکنی
درد هایت را شریک میشوی
شادیهایت را.....
و دلت آنجا میشکند و برای همیشه با خدایت تنها میمانی ،
که تاب تحمل درد هایت بیش از توانشان است
آنقدر که دیگر نمی فهمند حرف تو را.
...
سکوتم را با آنها شریک می شوم برای همیشه
و تنها با خدایم درد هایم را به صبوری می نشینم
.....
زمانی طول می کشد اما سکوت هم یک درمان است...
- ۹۴/۰۸/۰۱