ترس های پنهان

دیروز تو کلاس یوگا وارد فضایی شدم که روی یه تخته صاف رو رودخونه ای ارام و بدون موج خودمون رو تصور میکردیم . معلق رو آبی زلال و بدون هیچ مانعی که اروم اروم ما رو به سمت جریان اب ملایمش حرکت میداد

تونستم خودم رو اروم رو اب تصور کنم ولی به محضاینکه مربی گفت هر وق خواستید با حرکت دست هاتون خودتون رو به سمت چمن کنار رودخونه حرکت بدید

من زود خودم رو رسوندم و رو چمن دراز کشیدم

دلم نمیخواست خیلی معلق رو آب باشم. چمن و زمین رو ترجیح میدادم

وقتی از تک تکمون پرسید که تونستیم راحت و معلق روی اب باشیم یا نه

گفتم که زود اومدم رو خشکی

گفت: نگرانی از معلق بودن نشانه ی ترس های ضمیر ناخودآگاهمونه

بعضی هامون از جونورا و حشره ها ترسیدیم

بعضی ها از درخت یا صخره ایکه وجود نداشت

بعضیامون از موج

و خلاصه هرکدوممون دیروز با ترسامون روبرو شدیم

اگاهی از ترسهامون خودبخود عکس العملمون رو بهتر میکنه

بخصوص که خیلی از این ترس ها ژنتیکی و اکتسابی.